Mon, 29 Apr 2002 11:28:06 +0200
"Olav Randen" <boksmia@online.no> a écrit:
> La oss sjå på nokre asyl- eller arbeidsinnvandringssøkjarar til Norge.
> Det følgjande er tenkte døme og meint berre å illustrere korleis det
> foregår:
Det er nettopp slike "tenkte døme" som er grunnlaget for
generaliseringar og lettvinte kortslutningar, og som er sentrale i den
rasistiske demagogien. Det er dette dei høgrekstreme kreftene
hovudsakeleg baserer framgangen sin på. Det er eit gamalt fenomen, og
les ein historie, finn ein det att i forskjellige utgåver og variantar
til alle tider. Litteraturen er også full av refleksjonar omkring slike
ting.
> Slik er det altså. Vi kan sjølvsagt, som Garvik antydar, seie på Jesu
> vis: Den som er utan synd, kan kaste den første steinen. Då held vi
> våre stigar reine. Vi kan også seie at vi er for opne grenser og ein
> globalt fri arbeidsmarknad. Det er eit prinsipielt standpunkt. Ein
> held også då stigen rein, iallfall om ein samtidig arbeider for
> globalt like forhold.
Du stiller opp eit døme som passar argumenta dine, og seier til slutt:
Slik er det altså. Eg godtek ikkje slike premiss, og kunne koma med
stikk motsette døme. Ein finn alt ein vil i verda.
"Den som er utan synd, kan kaste den første steinen", er eit vist
prinsipp, men har ein tendens til å ende opp i blind moralisme. Det er
ikkje det som er poenget mitt. Av personlege, politiske og prinsippielle
grunnar er eg for opne grenser, og for retten til migrasjon. Migrasjonar
har vore og er ein av hjørnesteinane i menneskeleg utvikling. Spørsmålet
om globalt likeverd og utjamning heng saman med dette.
> Men det er politisk urealistisk. Det er også
> tunge økologiske og sosiale argument mot. Resultatet ville i
> arbeidsløysetider bli ein hær av unge, friske, uthaldande
> mobilarbeidarar. Arbeidshæren vil ikkje bli integrert i arbeidsmiljø
> og samfunn. Det nettet som blir bygt i dei fleste samfunn med at den
> arbeidsføre befolkninga også sikrar verdiar som gir opp opplæring,
> sjukestell, eldreomsorg og alt slikt, vil bli skadelidande.
Eg ser ikkje på det som mi oppgåve å koma med "løysingar", vera
kannestøypar så og seia. Eg ser ikkje dei økologiske og sosiale
argumenta i samband med migrasjonar like klårt som deg, Olav. Eg ser
ikkje like klårt dette skræmebiletet: Arbeidshæren av unge, friske,
uthaldande mobilarbeidarar. Går det an å leggje til...slike "som kjem
hit og tek arbeidet frå oss"...?
Det er implikasjonane av det du seier eg vil til livs. Eg påstår ikkje
at du
er rasist, men du gir uttrykk for idéar som minner stygt om dei me t.d.
tek kraftig avstand frå her i Frankrike for tida, idéar som eg alltid
har teke avstand frå, og som eg veit at også du, den gongen eg kjende
deg, tok avstand frå. Det er denne drifta i tanke- og idéverda som gjer
meg uroleg.
> Hovudpolitikken til den såkalla venstresida i Norge er å slakke på
> krava til asyl og arbeidsinnvandring. Vi må bli snillare, noko meir
> humane, noko opnare, seier politikarane. Det er ein behageleg og
> uproblematisk politikk. Då slepp denne såkalla venstresida å bli stilt
> til ansvar og å godta avvising av folk som kanskje har grunnar.
Eg er for nedleggjing av alle institusjonar som administrerer
innvandringa, eg er mot alle restriksjonar, og som sagt for opne
grenser! Alle landa i Vesten har større og mindre overtrekk på den
historiske kontoen, dvs. står i gjeld. Det er med utgangspunkt i dette
ein må diskutere, og ikkje som om år 0 var ein gong på midten av
sekstitalet, eller byrjinga av syttitalet, osb. Vesten har basert
velstanden sin på undertrykkjing, manipulering og rovdrift i dei
råvareproduserande landa i fleire hundre år. Det er mangel på ein
rettferdig verdsorden som er problemet, ikkje det at "opplæring,
sjukestell, eldreomsorg og alt slikt, vil bli skadelidande" i nokre få
søkkrike land som gjerne vil ha både i pose og i sekk, dvs. hauste
fruktene av den imperialistiske utplyndringa, og samstundes ha
velstanden for seg sjølve. Det er med slike argument ein smått om senn
kanskje kan ha von om endringar. Ikkje ved å leggje seg flat for all
slags irrasjonell redsle, kortsynte generaliseringar og lettvinte
løysingar. Nyttar ein det globale perspektivet som brekkstong til å
oppretthalde naud og elende på den eine sida og ufatteleg velstand på
den andre, blir det demagogisk.
> Så kan humanistane i media- og politikarmiljø etterpå sitje og klage
> over at norske drosjesjåførar og industriarbeidarar er rasistar, ikkje
> tåler eller er redde for folk med anna hudfarge, tviheld på eigne
> arbeidsplassar og stemmer Frp. Dei kan også prate velmeint og humant
> og moderne om at norske lokalsamfunn treng impulsar utanfrå og at folk
> med framand hudfarge difor er til nytte for oss.
Eg veit ikkje om dette er tendensen i Noreg, men eg hadde slett ikkje
inntrykk av det då eg var der i fjor. Det er mogleg eg ikkje har for
vane å omgåast dei rette krinsane...
Det som slo meg var banaliseringa av idéar som ein knapt høyrde
tidlegare, dvs. då eg flytte frå landet for 20 år sidan. Dette kunne ein
kanskje "forklåre" om landet var herja av arbeidsløyse, av sosial naud
og av ein "invasjon av utlendingar". Men eg kan ikkje sjå at dette er
tilfellet. Oppsvinget til Frp heng ikkje saman med økonomiske forhold,
men med at rasisme, sterk lut og "ramboløysingar" er blitt "akseptable",
dvs. banale. Det er dette ein må slost mot. Då eg såg biletet av
LO-leiaren og leiaren for det største høgreekstreme partiet som
gratulerte kvarandre og overrekte blomar til kvarandre, forstod eg at
mykje har mykje har endra seg.
Er det moralisme å koma trekkjande med dette no, når denne vinden bles
over heile Europa? Er det moralisme å rope eit varsko - å spørja om kva
historia tener til? I så fall er ein komen svært langt på avvegar.
> I og for seg rett, eg meiner ikkje anna, men når somme pratar mykje om
> det og ikkje lyfter eit augnebryn når kommunalministeren seier at dei
> plasserer asylsøkjarar i telt fordi det skal virke avskrekkande på
> andre, då er nokså mykje skeivt.
Ja, dette er eg samd i, men eg kjenner naturleg nok ikkje denne saka.
Det høyrest no elles også ut som eit litt demagogisk argument. Eg har
vanskeleg for å tru at INGEN rører ein finger når det blir kjende med
dette. Problemet er likeløysa, som eg var inne på i eit anna innlegg
her. Likeløysa var eit av dei andre aspekta som slo meg då eg vitja
Noreg i fjor.
> Etter kvart endra holdningane seg noko. For folk opplevde ei for dei
> fleste uforståeleg siling. Dei med behov for å vere og interesse for å
> arbeide i og å ta omsyn til lokalsamfunnet, vart borte. Dei med gull i
> tennene og diamantsmykke og ovanfrå og ned- holdningar fekk vere.
Det er umogleg å diskutere dette, men denne framstellinga verkar noko
skjematisk. Det er meir ei historie om kven som bør vera syndebukken.
> Kvifor skrive alt dette? Poenga mine er to:
>
> For det første at når ein seleksjon av innvandrarar går føre seg i
> vårt land og alle land med innvandring, må vi ta stilling til korleis
> denne seleksjonen skal skje. Det er ubehageleg og kan føre til mistak
> i konkrete situasjonar, men det er nødvendig.
Kven er "vi"?
> For det andre at hovudomsynet vårt i denne seleksjonspolitikken må
> vere solidaritet. I denne mest skakkøyrde av alle verder må
> småkårsfolk ubunde av landegrenser hjelpe småkårsfolk som treng hjelp.
> Hovudsaka er altså ikkje at Norge treng arbeidskraft og heller ikkje
> at konservative nordkvinner og _menn treng impulsar utanfrå, men at
> folk skal hjelpe kvarandre. Det er det vi bør stille til dømes Carl I.
> Hagen og Erna Solberg og UDI (forkorting for
> Utilgjengelegheitsdirektoratet, eg har brukt ein del timar på å ringje
> dit og veit dei fortener namnet) overfor: Vi vil ha ein
> innvandringspolikk som er til gagn for folk som treng hjelp. Vil de
> eller vil de ikkje vere med på det?
Du stiller spørsmålet med gitte premissar, så det blir vanskeleg å svare
når ein ikkje godtar desse premissane. Det er dette som er problemet
vårt, Olav Randen. Eg nektar plent å døme andre - korkje livet deira,
eller motiva deira. I mitt verdsbilete treng alle som har reist
hundrevis, kanskje tusenvis av kilometer for å finna lukka i Vesten,
hjelp. At det finst smuglarar, kriminelle og andre usosiale element i
flokken, forandrar ikkje eit hår. Og eg ser slett ikkje på det som mi
oppgåve å debattere med det som utgangspunkt. Tvert imot. Når rasistar
og andre framandfiendlege nyttar dette som brekkstong, snur eg ryggen og
går. Eg er ikkje interessert i diskutere på slike vilkår. Men eg er som
du sikkert veit, ikkje mot all debatt.
> Så må vi diskutere korleis. Korleis utvikle reglar som sannsynleggjer
> at vi slepper inn Oleg som treng medisinpengar til mora, Doina som
> flyktar frå mishandling i ekteskapet og korrupsjonsjegeren Grethe og
> avviser narkosmuglaren Josva. Det er langt ifrå enkelt.
Nei, og det er nettopp difor ein ikkje må forenkle og generalisere, slik
du har ein tendens til å gjera i svaret ditt.
> Innspela frå
> Ottar Brox om å utvide grunnlaget for asyl og opphald på humanitært
> grunnlag og seie stopp for rein arbeidsinnvandring er ikkje heile
> svaret, men det er kanskje eit steg framover. For Brox går konkret inn
> i dei vanskelege problema.
Dette er ikkje ei sak om å vera konkret eller abstrakt. Det er innhaldet
og den løynde bodskapen til Brox eg vil til livs. Og når ein har lese
det han har skrive tidlegare, kan ein bli meir enn skeptisk til denne
mannen.
> Når Oddmund Garvik seier på dette forumet
> at han ikkje vil diskutere med Brox fordi han har slike synsmåtar og
> Erling Fossen bruker både plass her og i Klassekampen for å kunngjere
> at han føler privat ubehag (håret reiste seg og hjartet hoppa over
> fleire slag) ved Brox og såleis autoriserer seg sjølv til smaksdommar
> for lesarane, då stiller desse to seg i vegen for den debatten som kan
> gi ein meir fornuftig innvandringspolitikk og difor også stoppe
> framgang for rasisme i Norge.
Dette er eg sjølvsagt heilt usamd i. Argumentet om at ein "meir
fornuftig" (dvs. regulert?) innvandringspolitikk skulle stoppe
framgangen for rasismen, er empirisk uhaldbar. I ei tid då mørkekreftene
arbeider på spreng, er det elles ikkje det rette tidspunktet å koma med
slike innspel, i alle fall ikkje om ein vil stå fram som eit radikalt,
systemkritisk menneske.
> Det skal bli moro å sjå om dei to herrane etter dette innlegget også
> plasserer meg i den gruppa dei er for reine i hjartet til å diskutere
> med. Viss dei kjem til at eg er ein akseptabel diskusjonspartnar og
> Brox ikkje er det, bør dei anten revurdere sitt syn på Brox eller
> gjere greie for dei prinsipielle skilnadene mellom Brox og meg i dette
> spørsmålet.
Treng eg å ymte frampå om at det ikkje har så mykje for seg å setje
Fossen og meg i same bås? Dei fleste veit vel at me korkje har det same
utgangspunktet, eller står i den same båten. Eg seier båten, fordi eg
ikkje står i nokon bås. Men dette er ikkje noko viktig tema når det kjem
til stykket.
Oddmund Garvik
______________________________________________________________________________
ifrance.com, l'email gratuit le plus complet de l'Internet !
vos emails depuis un navigateur, en POP3, sur Minitel, sur le WAP...
http://www.ifrance.com/_reloc/email.emailif
This archive was generated by hypermail 2.1.2 : 11-07-02 MET DST