Viktor Stein a écrit :
>
> Til Garvik: Du spør kven som har forvalta fiskeressursane i Nordsjøen. Det
> trudde eg faktisk du visste. Det er EU som forvaltar fiskeressursane i alle
> havområde som høyrer til EU-land, det såkalla EU-havet. Om Norge skulle bli
> EU-medlem, har vi ikkje lenger nokon nasjonal forvaltning av fiskeressursar.
> Borgarar frå alle EU-land vil då kunne fiske i norske havområde, EU vil
> fastsette kvotane, EU vil ta over kvoteforhandlingane med Russland osb. Med
> andre ord: ein av dei verkeleg store skilnadene mellom EØS og EU-medlemskap.
Men noko så grusomt då! EU-borgarar (kven som helst) - utlendingar i
norske havområde!!! Det er berre der det finst fisk i våre dagar, og
alle vil sjølvsagt kaste seg over den gode *norske* fisken...
(og norske fiskarar treng sjølvsagt ikkje fiske andre stader, enda dei
vil få løyve til det; det finst jo ikkje fisk andre stader.)
Du grip fatt i denne saka på den vanlege populistiske måten. Problemet
er først og fremt overfisket, ikkje kven som fiskar. Det er eit
tidsspørsmål før heile industrifisket i Nordsjøen (og visse andre
stader) bryt saman, både i norsk sektor og i det du kallar EU-havet
(skjellsord). Same korleis ein snur og vender på det, må dette løysast,
først ved forhandlingsbordet, seinare med oppfølgjing på fiskefelta. For
meg er det likegyldig om Noreg forhandlar med Russland, eller om EU gjer
det. Det som tel, er resultatet.
> Om Norge er ein mønsterstat? Nei, vi har mykje rangt å bale med her òg.
> Men to saker skal understrekast:
> For det første: Dei lovene som vart laga for norsk fiskeriforvaltning i
> fiskeriminister Eivind Bolle si tid - og som stort sett gjeld i dag òg - er
> slett ikkje det verste fiskarane kunne ha fått. Ein kunne i alle høve ha
> risikert noko langt verre om andre enn Bolle hadde fått styre med dette i
> siste halvdel av 70-talet. No finst det veike punkt i norsk fiskeregime
> også, ikkje minst i høve den havgåande flåten med dei store trålarane og
> industrifisket, men jamført med andre fiskerinasjonar står Norge seg godt.
Jamført med kven då? Er det ikkje eit problem at fiskekvotane også i
Noreg framleis overgår tilrådinga frå
havforskarane? Skal ein sjå seg blind på talet på fiskarar, eller skal
ein la fiskebestanden bestemme framtida?
> For det andre: Når Bolle kunne føre ein såvidt standhaftig kamp mot
> rovfiske, for strengare reguleringar osb.,så var det fordi han hadde nær
> kontakt med fiskarane og kjende trykket frå dei. Dessutan var det ikkje så
> svært lenge etter EF-avstemninga i 1972, og DNA hadde behov for å gjere seg
> til vens med fiskarane igjen etter den smellen partiet fekk i
> etterdønningane etter folkeavstemninga. Noko heilt anna vil det bli om den
> dagen skulle kome at Norge blir EU-medlem. Då ville fiskarane si røyst knapt
> bli høyrt i Brüssel. Med andre ord, det er snakk om muligheit for å bli
> høyrd, andre brukar ord som demokrati kontra demokratiunderskot. Eg vil
> ikkje hevde at Norge er noko mønsterdemokrati, og Bolle sjøl går i dag og
> knyt nevane i bukselomma og svèr over Jagland og Stoltenberg. Men enn så
> lenge går det faktisk an å presse dei til ein viss grad, og kan hende tilmed
> kaste dei. Men den dagen dei kan gøyme seg i EU-korridorane i Brüssel, vil
> det bli bortimot håplaust.
Dette er vel noko drege etter håret. Eg veit at EU-motstanden nyttar
"nærleik" som argument, og at "nærdemokratiet" blir kasta fram som eit
norsk fenomen. Men det er slik i alle land. Sjølvsagt er Stortinget
nærare nordmenn, enn EU-hovudkvarteret i Bruxelles, på same vis som
l'Assemblée nationale er nærare franskmenn, der Bundestag nærare
tyskarar, the Parlament nærare engelskmenn osb. Dosen av det du kallar
"demokratiunderskot" er omtrent konstant. Du stiller deg på linje med
høgrepopulistar (og nokre få venstrepopulistar) i Europa som i denne
situasjonen kastar seg over dei enklaste forklåringane. Det framande er
alltid ein god syndebukk. Det er alltid lett å skulde på EU. Eg ser no
at også Frp utviklar seg til eit "ja til EØS/nei til EU"-parti.
EU er ingen statisk mastodont. EU er det dei forskjellige landa vil at
det skal vera. Kampen mot marknadsliberalismen innanfor unionen tek meir
og meir form, og det finst i dag fleire tendensar. Som sagt er vegen
lang, men kampen mot den liberale globaliseringa er langt meir
framskriden i EU-landa, enn i Noreg. Tek du for deg eit representativt
utval av norsk og europeisk presse, oppdagar du at sjølve
samfunnsdebatten er meir levande og utvikla i Europa.
Presse Jagland og Stoltenberg? Presse Hagen, eller ein annan reaksjonær
om eit år? Nordmenn går helst og bannar i krokane med det som finst att
av knyttenevar i bukselommene. Det forgår då svært lite av sosial kamp
der oppe så vidt eg kan sjå. Det er konsensus, likevekt,
nullstandpunktet som er leveregelen, med nokre retoriske krusingar på
overflata. Det er det trauste som rår, det grå sentrum. Dei få gongene
eg er på vitjing der oppe, tykkjer eg venstresida blir meir og meir
usynleg. Og det finst berre eit par-tre leselege aviser.
> Til slutt kjære Garberg berre dette: eg kan ha stort tolmod i mange
> ordskifte, også i EU-debatten, og sjølsagt skal ein argumentere sakleg og
> vere høvisk mot motstandarar òg. Men det finst faktisk ei grense, for meg
> gjeld det især presumptivt velorienterte menneske som skit i dei livsviktige
> interessane som vanlege slitarar - som fiskarane t.d. - kjempar for. Når du
> ikkje ein gong kan ta eit klårt standpunkt i ei sak som dette med
> fiskeressursar og rådevelde over dei, så ser eg faktisk ikkje vits i å
> debattere dette meir med deg. - Du seier rett nok at du er kritisk til EU.
> Den kritikken har i alle fall eg problem med å finne så mykje av på dette
> forumet.
Kva er det som får deg til å seia at eg "skit i dei livsviktige
interessane som vanlege slitarar - som fiskarane t.d. - kjempar for"? Eg
har ingenting å stå til ansvar for, korkje i høve til deg, eller andre.
Eg representerer ikkje finanskapitalen som raserer land og folk.
Det er ikkje særleg oppløftande å sjå at ein venstreradikal (?) som du,
som attpåtil har gått på Journalisthøgskulen, ikkje er i stand til å
analysere betre det ein skriv enn dette. Det er mogleg at me ikkje har
same slag heilage kyr. Eg ser inga meining i å forsvare fiskarar, om
prisen er utrydding av fiskeartar. Eg ser heller inga meining i å
forsvare arbeidsplassar, om prisen er oppretthalding av våpen- og
atomindustri. Ein må tenkje i andre banar, gjera andre val. Framtida til
distrikta ligg i berekraftig landbruk og fiske, kombinert med andre
aktivitetar. Framtida til arbeidarane ligg definitivt ikkje i
øydeleggjande og forpestande industriarbeidsplassar. Ein må slost for
omleggjing av mange aktivitetar - andre produkt, andre tenester. Klamrar
ein seg berre til det ein har, kjem ein før eller seinare til stupet,
eller blir ståande med ryggen mot veggen. Ein må som sagt lære seg å
skilje klinten frå kveiten.
Oddmund Garvik
______________________________________________________________________________
Vous avez un site perso ?
2 millions de francs à gagner sur i(france) !
Webmasters : ZE CONCOURS ! http://www.ifrance.com/_reloc/concours.emailif
This archive was generated by hypermail 2b29 : Thu Jan 18 2001 - 10:59:28 MET