Kvar eg står i synet på Trotskij og Stalin?
Trotskij var ein god talar, ein bra skribent og ein dårleg politikar.
Hadde Trotskij vunne fram med sin politikk, hadde det ikkje funnest noko
Sovjetunionen til å stå fascismen i mot.
Eg hatar ikkje Trotskij.
Fordi Stalin leia det sosialistiske Sovjetunionen i oppbyggingsfasen og i
striden mot fascismen var han ein viktig politikar. Truleg og ein stor
politikar. Eg assosierer ikkje silkehanskar med Stalin.
Stikkordet her er "politikar". Eg elskar ikkje Stalin, men eg synest det
er nyttig å vurdere han som politikar, ikkje som demon.
Eit personleg hjartesukk kan vere at for eit par tiår sidan då det fanst
ein del bra folk som vurderte Stalin som noko nær ein guddom, var eg ikkje
heilt med. No når det er skifta forteikn på dei politiske sanningane, har
eg visse problem med å sjå på Stalin som ein djevel.
Det synet på Stalin som Anders Ekeland representer har - trur eg - ikkje
så mykje med Stalin å gjere i det heile teke. Det har mykje meir med
striden mellom supermaktene å gjere.
Difor er det noko rørande gamalmodig over Ekeland sitt hat til Stalin. Det
er ikkje heilt nødvendig, ikkje heilt på moten lenger etter at
Sovjetunionen rakna og det gamle Russland - mellombels - er svakt.
Den som er oppteken av desse spørsmåla kan spekulere litt på kvifor ein
stor forfattar som Nordahl Grieg siste tiåra har forsvunne ut or det
offentleg romet og tredjerangs bohemar som Koestlar er trilla inn på
scenen. Grieg var ikkje berre ein stor patriotisk lyrikar slik han
no vert framstilt. Han var sosialist og ven av Sovjetunionen.
Men uheldigvis for ettermælet sitt forsvarte han Moskvaprosessane.
Det gjer også eg.
Feilen er ikkje at det vart skote generalar i Moskva. Feilen er at det
ikkje vart skote generalar i Madrid.
Finn Sindre Eliassen
> for meg er Trotskij marxist, en revolusjonær leder, både før, under og etter
> Oktober.
>
> Trotskij var - i likhet med det store flertallet av bolsjevikene - med på å
> legge grunnlaget for ettpartistaten. Bare noen få bolsjeviker, Serge,
> Miasnikov stod på en nogenlunde konsekvent demokratisk plattform. (For de
> interessert anbefales Samuel Farber: Before Stalinism, Verso 1990 som en
> intro til denne problematikken)
>
> Trotskij førte en viktig - men langt fra feilfri - kamp mot den autoritære
> moderniseringsbyråkratiet. Trotskij bidro til at det finnes en demokratisk
> revolusjonær tradisjon - født i kamp mot det framvoksende diktaturet.
>
> Stalin representerer nettopp dette kontrarevolusjonære byråkratiet med dets
> ufattelige overgrep. Stalin og Trotskij kom til å representere diamentralt
> motsatte klasseinteresser.
>
> Hvor står du Finn Sindre?
>
> Vh
> Anders Ekeland
>
>
>
> At 12:12 24/10/97 +0200, you wrote:
> >
> >Anders,
> >
> >Reknar du Totskij som ein politikar av Bresjnevs type, eller reknar du
> >han som ein marxist med store feil?
> >
> >Finn Sindre Eliassen
> >
> >
> >On Fri, 24 Oct 1997, Anders Ekeland wrote:
> >
> >> Olve,
> >> Regner du Stalin som en hersker på linje med Bresjnev eller regner du ham
> >> som en marxist med store feil?
> >>
> >> Vh
> >> Anders Ekeland
> >>
> >>
> >>
> >>
> >> At 23:56 23/10/97 +0100, you wrote:
> >> >Meddebattantar
> >> >Dette er eit innlegg om debatt form og innhald, eit aldri så lite forsøk på
> >> >å sortere litt - definera kva som er form og kva som er innhald. Sjølvsagt
> >> >skriv eg dette med utgangspunkt i mine eigne opplevingar frå debatten her
> >> >på forumet. For å ikkje vekke for sterke kjensle hjå nokon, skal eg taka
> >> >eit anna utgangspunkt enn denne debatten. Eit utgangspunkt med rike
> >> >historiske kjelder, og rikeleg med "politisk farleg retorikk". Mitt
> >> >utgangspunkt er Einar Gerhardsen sin tale i Kråkerøy den 29. februar 1948,
> >> >der han mellom anna sa, sitat:
> >> >
> >> >"Hendingene i Tsjekkoslovakia har hos de fleste nordmenn ikke bare vakt
> >> >sorg og harme - men også angst og uhyggestemning. Problemet for Norge er,
> >> >så vidt jeg kan se, i første rekke et innenrikspolitisk problem. Det som
> >> >kan true det norske folkets frihet og demokrati - det er den fare som det
> >> >norske kommunistparti til enhver tid representerer. Den viktigste oppgaven
> >> >i kampen for Norges selvstendighet, for demokratiet og rettssikkerhet er å
> >> >redusere kommunistpartiet og kommunistenes innflytelse mest mulig."
> >> >
> >> >Her gjer Gerhardsen det kunststykke det er å velje ei innpakning (form) som
> >> >tilsynelatande er ei solidaritetserklæring til folk i Tsjekkoslovakia mot
> >> >kommunistisk undertrykking, medan innhaldet er eit rått og brutalt angrep
> >> >på politiske motstandarar her heime. Den neste innpakninga er bevaring av
> >> >demokrati og fridom for det norske folk - innhaldet er eit vrengjebilete
> >> >den kommunistiske rørsla i noren.
> >> >
> >> >Denne forma for politisk retorikk - der form vert viktigare enn innhald og
> >> >tilsynelatande bytter plass - er ein gamal krigslist. Allereie 300 år føre
> >> >kristi fødsel skreiv strategen Sun Tzu om "paradoksenes TAO", sitat:
> >> >"Strategar brukar paradokset sine TAO.
> >> >Dei lokkar med fordelen.
> >> >Og overtek kontrollen gjennom forvirring."
> >> >
> >> >Sun Tzu sitt klassiske verk "The Art of War" var strategi i krigslist og er
> >> >lite egna til å løysa politiske stridsspørsmål mellom vener.
> >> >
> >> >Det er derfor svært skuffande at ein skal oppleve denne forma for krigslist
> >> >frå folk som utgjer seg for å vere vener. Karakteristikkar som
> >> >"stalinistiske metodar" og "stalinistane i AKP" i ein debatt om
> >> >Klassekampen og redaktørspørsmålet er i si form ikkje noko anna enn, i
> >> >beste fall, ei avsporing av debatten - i neste omgang ein politisk abstrakt
> >> >sjablon (form) utan anna innhald enn å freista vekka avsky i opinionen for
> >> >sine motdebattantar - det gjev meg assosiasjonar attende til Gerhardsen si
> >> >tale i Kråkerøy den 29. februar 1948. Eg er lei for å sei det vener, men
> >> >det einaste som kan rettferdiggjere dette angrepet frå Gerhardsen si side,
> >> >på kommunistane her i landet, må vere fordi ein fordømmer deira enorme
> >> >innsats i norsk fagrørsle før krigen samt den heltemodige innsats fleire av
> >> >dei gjorde under krigen.
> >> >
> >> >Når sosialdemokratar i dag slær seg på brystet og snakkar om oppgjeret med
> >> >Stalin, når sanninga bak angrep på kommunistane, hadde innanrikspolitiske
> >> >røter attende til kampen om makta i norsk fagrørsle før 2. verskrigen - ja,
> >> >då vert eg kvalm! Det er ei historieforfalsking utan sidestykke.
> >> >
> >> >Aller er tent med ei objektiv forståing av historia, alle er tent med at
> >> >sanninga kjem på bordet, alle er tent med å justera sine standpunkt ut frå
> >> >ny kunnskap og lærdom. Berre dårar forlanger at andre skal gå den
> >> >botsgangen dei sjølv aldri ville makta gjennomføre. Eg har aldri møtt på
> >> >nokon som har vorte betre menneske gjennom slike øvingar - men eg har treft
> >> >på fleire som har fått øydelagt sine livet stilt ovanfor slike krav.
> >> >
> >> >Påstandar, som har vorte framsett her på forumet, om min beundring for
> >> >Stalin og mine stalinistiske legningar er like grunnlause som eventuelle
> >> >påstandar om at eg var grunnleggjar av Kartago - slike rykte er med dette
> >> >avsanna!
> >> >
> >> >
> >> >MHH Olve Steinset
> >> >
> >> >
> >> >
> >>
> >
> >
>